Poem

मेरा यी चाेर अाँखा मलाई नै झुक्याएर उनैलाई हेर्न पुग्छ
मेरा यी हात र कलम पढ्न छाेडी उनकै चित्र काेर्न पुग्छ 
कसै गरि मनलाई बाँधे धड्कन उनकै लागि धड्किन्छ 
कसै गरि अाँखा चिम्लेर बिर्सुँ भने याद त्यसै अाइदिन्छ 
मलाई जस्तो उनलाई नि भाकाे छ कि छैन साेधु कसरी 
मन न अल्लारे पन न हाे उनकाे मनाेभाव बुझाैं कसरी
हिजाे अस्ति सम्म निकै नजिक भाकि थिईन म सँग
अाजभाेलि कता हाे कता मन बहकियाे कि साेधु काेसँग