Poem

Add caption

घामकाे लालीकिरण झैं माया छरिदिन्छ 
तिम्रो संझनाले मलाई पागल बनाइदिन्छ 
छातिभरि काेरिरहन्छु तिम्रो नाम संझी 
क्षितिज हेरि टाेलाईरहन्छु तिम्रो माया संझी 
भाग्न खाेज्छु नयनबाट अाँसु झरि दिन्छ 
तिम्रो संझनाले मलाई पागल बनाइ दिन्छ
शीत टिपि टिपि हिडेछु जुन सम्झि
काँडालाई चुमिरहेछु तिम्रो माया सम्झि
हरपल तिम्रो मिठाे बाेलि कानमा गुन्जिरहन्छ
बिर्सु भन्छु सधैं सधैं याद अाईदिन्छ 
तिम्रो संझनाले मलाई पागल बनाइदिन्छ