फेसबुक सन्जाल र यसकाे उपयाेगले युवा वर्गमा पारेका प्रभाव

मेरो क्याम्पसको पहिलो भेट सिर्जनासँग हुन गयो । उ र म अत्यन्त मिल्ने साथी बनेका थियौं । हामी कक्षामा सगै बसेर पढ्ने गथ्र्यौ । धेरै दिन भएको थियो उ क्याम्पस नआएको । मैले फोन गरे उसेले उठाइन । सन्देश पठाए जवाफ दिइन के भयो भनेर सोचेकी थिए । उ किन क्याम्पस आइन होला के भयो होला ? प्रश्न गरिरहें तर धेरै दिन पछि उ आई तर पहिलाको जस्तो जोश जाँगर थिएन । उदाशपन निराश अनुहार सोधें के भयो ? किन यतिका दिन पढ्न नआएको ।
तब उसले मलाई सबै कुरा यसरी सुनाई । दिदी मैले फेसबुक खोले पछि धेरे साथीसँग भेट भएको थियो । कुरा मिति २०६९ साद कात्तिक २४ गतेको हो धेरैजना चिनेका पत्रकार दाजु दिदीहरुको फोटो देखेर एड गरें ।
उसले पनि आयो उ पनि पत्रकार नै रहेछ । उसलाई पनि एड गरे । यस्तैमा एकजना विरामी समाचार पढे जसले उपचारका लागि सबै सम्पत्ती बेच्दा पनि उपचार खर्च जुटाउन नसकेको र सहयोगका लागि अपिल गरेको अनि मैले पनि सहयोग गर्नका लागि ग्लोबाल आइ एम इ बेंक को खाता नं. ४९०७०१०००१९३९ मा पैसा जम्मा गर्नका लागि पैसा लिएर हिडेको बैक कता होला भनेर खोजे नभेटेर दुखी भएर फेरि उसलाई अनलाई देखेर सोध थाहा हुन्छ कि भनेर सोधें यसरी हामी विच कुराकानी सुरुवात भएको थियो  । उसले पनि थाहा नभएको जवाफ दियो । निराश भए यतिकै सकिएको थियो । त्यस पछि एक दिनको कुरा हो उसले हजुर नमस्कार भन्दै सन्देश पठायो मैले पनि नमस्कार भन्दै जवाफ दिए । कार्यालयको कामको शिलशिलामा धेरै सँग कुरा गर्ने भएकोले कुरा गर्न असहज लागेन । यस्तै बिचमा हामी विच चिनजान घरपरिवारको बारेमा सोध पुछ भएको थियो । म झुटो बोल्न नजान्ने सबै कुरा भनें उसले म सहयोग गर्छु भेट्न हुन चाहन्छु भन्यो । मैले भेट हुन त नौलो कुरा भएन भने पछि उ मेरो घरमा शिवरात्रीको दिन आयो । हाम्रो परिवारसँग बसेर कुरा गरेर फर्कने क्रममा उसले मलाई सोध्यो विवाह गर्ने कहिले किन नगरेको ? मैले पढ्दै छु म विवाह गर्दिन मात्र भने । धेरै कुरा गरिन । मेरो त्यो दिन कार्यक्रम थियो । मेरो संस्थाबाट फोन आएकोले हतार हतार घरबाट हिडे र उसलाई जाउ पनि भन्न सकिन त्यसैले हजुरको काम थियो होला मैले गर्दा समस्या भयो होला माफ दिनु भने त्यसपछि उ पनि होइन म पनि जान्छु भनेर संगै निस्क्यौं । त्यस पछि उ गयो । म कार्यक्रमस्थल तर्फ लागें । यस्तै गर्दा दिनहुँ फोन गर्ने अनलाइन कुरा गर्ने हुन्थ्यो । धेरै पटक उसले विवाहकै लागि कुरा गर्दथ्यो । जुन मलाई मन पर्दैनथ्यो ।यसै विच उसले मलाई धेरै नराम्रोसँग गाली पनि गथ्र्याे । कहिले कालीदाश कहिले शहरमा भएर पनि जंगलमा बसेको साधु जस्तो कहिले शारिरीक समस्या त छैन । कि तिमी स्त्री नै होइन । यस्तै यस्तै नराम्रा शब्दले गाली गर्दा म उसँग कुरा गर्नै छोडिदिन्थे अनि सरी भन्दै सन्देश पठाउथ्यो । कहिले केटी भनेका कुरा गरे जस्तो पबित्र हुदैन भनेर गाली गरेर सन्देश पठाउथ्यो कहिले फोन गरेर अति भए पछि मैले भने तिमीलाई के चासो प¥यो भन्दै कराउथे । यस्तै गर्दा करीब डेढ बर्ष वितेछ । मेरो आमासँग पनि कुरा गथ्र्यो र सोध्दथ्यो सिर्जनाले विवाह किन नगरेको भनेर आमाले गर्न नमानेर अनि बाबुले किन नगरेको भनेर सोध्दा उसले हजुर्आमाको मृत्यु भएको र एक वर्ष नपुगेकोले मैले विवाह नगरेको भनेर मेरो आमालाई पनि भन्ने गथ्र्याे । उसले घरको र दिनभर गरेका कामका कुरा सबै गर्दथ्यो । म पनि सुनेर प्रतिक्रिया दिन्थे । यस्तैमा उसले एक दिन भन्यो म तिमीसँग विवाह गर्न चाहन्छु किनकी तिम्रो मेरो जिवनी उस्तै मिल्दो जुल्दो छ । मैले केहि बोलिन फेसबुकमा साथी बनेको मात्र हो चिनेको छैन कसरी विवाहका लागि सहमति हुनु । तर घरमा भने सबैजनाले उसले तिमीलाई मन पराउछ तिमीलाई जे ठिक लाग्छ, त्यहि गर मैले उसलाई सहमति दिएपछि उसले आफ्नो आइडि र पासवर्ड दुबै दियो मैले पनि दिए । मैले उसलाई चिनेको छैन कसरी ढुक्क हुन सक्थें र उसको बारेमा कसलाई सोधु भनेर सोचिरहन्थे । यसै विच एक दिन लक्ष्मी (नाम परिवर्तन) ले उसलाई रिसाएको सन्देश पढे । उसले लक्ष्मीलाई(नाम परिवर्तन) धोका दिएको रहेछ । त्यतिबेला उसले धैर्य गर यसरी आवेशमा नआउ भनेको थियो । म अचम्म भएँ के होला मेरो लागि उसले लक्ष्मी लक्ष्मीलाई(नाम परिवर्तन) धोका दिएको  त होइन किनकी अरुले भनेको नभइ आफै प्रत्यक्ष अनलाइन हेरेको थिए । अनि अरु पनि खोज्दै जादा धेरै पुनम पूजा तारा पवित्रा (नाम परिवर्तन) सबैलाई यस्तै गरेको थाहा पाए । के गरुँ म त झसँग भए घरमा विवाहका लागि के के कसले गर्ने तयारी भएको थियो । उता त्यस्तो देखे पछि चिन्ता लागेको थियो । यस्तैमा मेरो ठुली आमाको मृत्यू भयो एक वर्ष विवाह गर्न नमिल्ने भयो । यतिकैमा म एक हप्ता घुम्नका लागि बाहिर गए उसले २०० पटक फोन ग¥यो सन्देश पठायो मैले जवाफ दिइन । त्यसपछि उसले म आत्महत्या गर्छु तिम्रो फोटो मेरो छातीमा हुनेछ । भनेर मोबाइलमा सन्देश पठायो । मैले फोन उठाएर गाली गरे पछि मेरो गल्ती भयो मलाई माफ गर भन्यो । त्यस पछि हामी बिचमा चिसो पना बढ्दै गयो । म कहि जाने लागे पनि काम गर्न लागे पनि उसको अनुमति लिन पर्ने अनि उसलाई नसोधी गए किन गएको को सँग गएकोभनेर जथाभावी बोल्ने गर्न थाले पछि मैले उसलाई विवाह गर्दिन भनेर जवाफ दिएँ । फोन गरेर जथाभावी बोल्दा उसले भनेका कुराहरु सबै रेकर्ड गरें उसले मलाई गरेको हिँसाजन्य व्यवहारले मलाइ धेरै रिस उठेको थियो । उसले मलाई मोबाइलमा तिमीले मलाई विगारे पछि म पनि तिमीलाई विगार्ने तिर लाग्ने हो त तिमीले सिकाएको शिक्षा भनेर सन्देश पठायो । उ धेरै निराश भएको भन्दै कुरा गर्न थाल्यो । म उसँग करिब कुराकानी गर्नै छोडेकी थिएँ । त्यस पछि लक्ष्मीलाई(नाम परिवर्तन) अचानक भेंटे उनले भनिन तपाई उसलाई कहिले राम्रो मान्नु भएन तर उ गलत होइन । मैले भने लक्ष्मीलाई(नाम परिवर्तन) मैले हजुरहरुको मिलन गराउन सकिन भनेपछि उनले भनिन चिसो भएको सम्बन्ध कहिले सुधार हुदैन । त्यो दिन देखि लक्ष्मीलाई(नाम परिवर्तन) भेटेकी छैन । उसले मलाई फोन गर्न छाडेको थिएन उ फेरि मलाई भेट गर्न आयो । मैले केहि भनिन । यस्तैमा फेरि घरमा विवाहको प्रसँग चलेको थियो । मैले पनि उसलाई धोका दिएको महशुश गरें अनि आफ्ना गल्ती सुधारेर अगाडी बढ्ने सोच गरेर उसको पनि विवाह भएको थिएन । अनि मैले उसग आफूले गरेको कुरालाइ माफी  मागेर विवाहका लागि कुरा गरेँ उसले हुन्छ भन्यो तर उसले पनि मसँग खेल खेलेको रहेछ । मैले घरमा विवाहको लागि सबै कुरा गरे पछि उसको कुरा भनेंकी थिए । परिवारले ठिकै छ भन्यो । जब विवाहका लािग उसलाई मैले कुरा गरे परिवारसँग भनेको के थिए उसले किन मेरो बारेमा कुरा गरेको मैले तिमीसँग विवाह गर्न सक्दिन मलाई निको नहुने रोग लागेको छ । कृपया मेरो कुरा बुझ भन्यो मैले पनि ठिकै छ तिमी जसरी पनि धोकेबाज हो धोका दिने बानी परेको रहेछ भनेर फोन अफ गरे । तर अझै पनि फोन गर्न र गाली गर्न छाड्दैन । दिदी म के गरुँ भनेर बेसरी रोइ र भनि दिदी म बाच्न चाहन्न ।
आज सिर्जना जस्ता हजारौं युवा युवती फेसबुकको माध्यमबाट गलत क्रियाकलाप भएको सामाचारमा आउनु दिनहुँ जसो भइ रहन्छ । यस्तै सामाचार लेखिरहने पत्रकारिता पेशा अंगालेकाहरुले पनि पत्रकारिताको खोल आढेर सहयोग गर्ने भन्दै सबै युवती सँग प्रेम प्रस्ताव राख्ने र प्रेममा धोका दिने हो भने राष्ट्रको तेश्रो अंग हो संचार यसको पनि बदनाम हुने हो भने भोलिका पिढीले के गर्लान भन्ने आशा गर्न सकिन्छ ।