मानवता

जिन्दगी हाे याे मानवताकाे जीएर हेर 
क्राेध हाेईन प्रेमकाे प्याला पिएर हेर 
असन्तुष्टि र ताप हाेईन शान्त भएर हेर 
खुशी मात्र हैन दुखिका अाशु पुछेर हेर 
कल्पनाकाे महल हाेईन धरातल टेकेर हेर 
साच्चै अानन्द अाउछ अात्मिय बनेर हेेर
दिनु पर्दैन केहि बिश्वाशिलाे मात्र अाधार बनाउ
अार्दश मात्र हाेईन असल मित्रता कायम बनाउ
जुनकाे ज्याेति टिपेर ल्याउन भनेकि छैन मैले
शहरमा भब्य महल बनाउन भनेकाे हाेईन मैले
खै किन मानवता के हाे? बुझाउन सकिन अहिले